Vrede, ja toch?

Dag 6 (2 december) - Adventskalender (column Vrede, ja toch)
In deze podcast vertelt Nico van Splunter (pionier van Geloven in BoTu) in zijn gesproken column over U2, rellen en zijn bloeddruk. Luister en lees mee!

Wil je de column zelf lezen? Dat kan


Column: Vrede, ja toch?

Sunday Bloody Sunday….
Hoe lang is het geleden dat ik op mijn zolderkamertje mijn stembandjes schor schreeuwde met het liedje van U2. Hilversum 3 bestond al wel, maar het was nog een ouwe krakende LP die als ik danste een groef oversloeg. Of twee.

Blijkbaar riep de tekst van het lied en de rauwe stem van zanger Bono veel herkenning bij mij op. Want als puber was ik boos.
Boos op m’n ouders.
Boos op de leraren, en boos op de rest van de wereld… en ja, misschien nog wel het meest boos op mezelf, al zou ik dit laatste natuurlijk nooit toegeven.
Met andere woorden: Ik kon me wel goed identificeren met de stenengooiende jongeren uit het liedje van U2. Noord-Ierland, Belfast, jaren ‘70 en ’80.

Inmiddels is mijn beeld van de wereld om mij heen (en overigens ook van mijzelf) wel een beetje anders geworden.
Gelukkig maar. Maar dit is ongewijzigd: het verlangen naar een betere wereld.
Vrede op aarde!

Het lijkt soms wel verder weg dan toen. Ik zie rellende jongeren op de Coolsingel. Ik hoor over familievetes, vanwege wel of niet vaccineren. Ik zie vluchtelingen dobberen in gammele rubberbootjes in een lijkgrauwe zee met metershoge golven.
Ik ken mensen die wakker liggen van een gasrekening die nog sneller stijgt dan mijn bloeddruk.
Echt, de wereld om mij heen lijkt donkerder dan ooit. “Peace on earth, we need it now”.

Deze weken vieren we Advent. Het doet mij beseffen dat we richting het licht gaan. Dat het licht, hoe donker het ook is, eraan komt. Dat ooit het licht ten volle door zal breken en gaat overwinnen. Dat kwade machten het gelukkig niet eeuwig voor het zeggen hebben. Maar dat Gods plan van vrede werkelijkheid wordt.

Ik zie het al voor me: Een wolf die vrolijk naast een lammetje gaat liggen en een kalf dat samen met een leeuw door het weiland stapt. Kinderen die van aanmaningsbrieven vliegtuigjes vouwen. ME-ers die hun helmen afdoen, schilden laten zakken en hun wapenstokken gebruiken om mee te jongleren in het park. En van automatische wapens maken we een museumvoorstelling en we gaan met z’n allen van mondkapjes slingers maken en dansen op een goede beat.
Advent betekent: We gaat de goede kant op.
Heb je er al zin an? Doe je ook mee? Op weg naar het Licht!

Nico van Splunter
Pionier/pastor van Geloven in BoTu

* Deze podcast is ontwikkeld voor de digitale adventskalender van Kerst Delfshaven, een platform dat we in en voor deze coronatijd ontwikkeld hebben om kerken in Delfshaven en inspirerende initiatieven rond Kerst te verbinden.

Deel dit bericht

Tags

Meer lezen?